آن گونه که از نوشتة اوستایی ایران در زمان ساسانیان که وندیداد نامیده میشود بر می آید پزشکان طبق تعرفه واحدی اجرت می گرفته اند و این اجرت در قبال درمان کامل که منجر به بهبودی یقین بیماران میشده است قابل پرداخت بوده است